۰۱
دی
در شهر میبد مرکز سفالگری /وارد یه کارگاه سفالگری شدم که حیاط این کارگاه پر بود از ظرف های سفالی زیبا
I entered a pottery shop where the yard of the workshop was full of beautiful pottery
سفال صنایع دستی میبد که قدمتی دیرینه دارد.
Pottery craftsmanship that has a long history
سفالگری در میبد
سفالگری در میبد سابقه‌ی زیادی دارد. در لابه‌لای خشت‌های بزرگ نارین قلعه که متعلق به دوران ساسانی است، قطعاتی از خرده سفال‌های رنگی دیده می‌شود.
در گذشته کارگاه‌های سفالگری میبد، متفرق و دور از هم بودند و دامنه‌ی آنها تا محله‌ی مرکزی میبد (بشنیغان) می‌رسید. حدود ۴۰ سال پیش در زمان ایجاد مرکز بهداشت میبد، کوره‌های سفال‌سازی درون دروازه قرار داشتند؛ اما از آن زمان به بعد برای رعایت مسائل بهداشتی کارگاه‌ها به بیرون از دروازه منتقل شدند و به جایی که اکنون به «کرخانه» معروف است منتقل شده‌اند. به مجموعه کارگاه‌های متمرکز سفال‌سازی میبد کرخانه گفته می‌شود.
Pottery in the meadow
Pottery in Maybād has a lot of history. In the vicinity of the great Naryn clay castles belonging to the Sassanid era, there are pieces of colored petty pottery
In the past, pottery workshops were open, dispersed, and far away, reaching down to the central Neighborhood (Bhninigan). About 40 years ago, at the time of the establishment of the Health Center, there were pottery kilns inside the gate; but since then, the workshops have been moved outside the gateway to comply with the sanitary regulations and have now been transferred to the "Kerkhaneh". Meybod Karkheh is said to be the central workshop for pottery
وارد یه مغازه ی شدم که کنار فروشگاه صنایع دستی سفال هاش یه کارگاه ی بود که سفال ها را رنگ می کردن و لعاب می دادن رنگ ها با نقاشی های زیبای که روی ظرف های سفالی کشیده شده بود و آمده لعاب دادن بودن...
I went to a shop where, beside the pottery shop, he was a workshop that painted the pottery and glazed the colors with beautiful paintings drawn on the pottery and came to glaze
آب انبار پنج بادگیری (زرور خانه صاحب الزمان)
آب انبار پنج بادگیری امیرچقماق که در مجموعه تاریخی امیرچقماق واقع شده است ، متعلق به دوره ایلخانی (اواخر قرن 9 هجری قمری و با قریب به 500 سال قدمت) می باشد. بانی این مجموعه عظیم خانم بی بی فاطمه امیرچقماق همسر امیر جلال الدین شامی حاکم شهر یزد و خواهر گوهرشاد می باشد. مخزن این آب انبار پس از وصل شدن آب شهری، به مکانی متروکه تبدیل شده بود که پهلوان علی درهمی با توجه به قدمت و عظمت این بنا و پاکی نیت واقف آن و پس از 30 سال پیگیری، در سال 1378 مجوز تبدیل آن را به زورخانه از اداره اوقاف و میراث فرهنگی یزد دریافت نمود و شروع به بازسازی این مخزن عظیم، که در دنیا کم نظیر است، نمود. با همت و نظارت رئیس وقت میراث فرهنگی(جناب مهندس خادم زاده) و موسس زورخانه (پهلوان علی درهمی معروف به محمد مشتی) در سال 1380 و پس از دو سال، این مکان تاریخی و دیدنی در چهار طبقه افتتاح گردید.
