تاریخچه یزد
یزد زیبا
یزد با قدمتی دیرینه با عنوان اولین شهر خشتی جهان ودومین شهر تاریخی جهان هم چون نگینی در دل کویر میدرخشد.
بن بلخی در کتاب فارسنامه که در قرن ششم هجری تألیف شده، نام اصلی یزد را «کثه» نامیده و احمد بن حسین بن علی کاتب نیز در قرن نهم در کتاب تاریخ یزد نام «کثه» را تأیید نموده که معنی شهر کوچک است، زیرا در پارسی باستان این واژه به معنای کوچک است زیرا کثه در مقایسه با ایساتیس که شهر بزرگی بود در حومه یزد قرار داشته و کوچک بودهاست.
اصطخری دربارهٔ یزد میگوید: «کثه مرکز یزد، شهری است درحاشیه کویر دارای هوای خوب و در عین حال واجد آسایش و تنعم شهرهای بزرگ است». درزمان ساسانیان، به فرمان یزدگرد اول در این محل شهری بنا شد که آن را «یزدان گرد» نام نهادند؛ و یزد گرد شهر را به دختر خود هدیه داد. واژه یزد نامی است باستانی، که ریشه در «یشت» یا «یزت» و «یسن» دارد، با مفاهیمی چون ستایش، نیایش، پرستش، ایزد و … که یکی از فصول پنجگانه اوستا هم، با یکی از این نامها یعنی یشت خوانده شدهاست.
بعد از آمدن اسلام و گرایش مردم یزد به دین اسلام عنوان «دارالعباده» به این شهر داده شد. این نام توسط ملکشاه سلجوقی انتخاب شد، زیرا علاء الدوله کالنجار تقاضای حکومت یزد را از وی کرده بود تا در آن جا به عبادت بپردازد
Beautiful Yazd
Yazd, with its long history as the world's first brick city and the second most historic city in the world, shines like a jewel in the heart of the desert.
Ibn Balkhi in the book Farsnameh, which was written in the sixth century AH, called the original name of Yazd "Katha" and Ahmad bin Hussein bin Ali Katib in the ninth century in the history book of Yazd confirmed the name "Katha" which means small town, because In ancient Persian, the word means small because Katsha was located on the outskirts of Yazd and was small compared to Isatis, which was a large city.
About Yazd, Istakhri says: "Katheh, the center of Yazd, is a city on the edge of the desert with good weather and at the same time it has the comfort and taste of big cities." During the Sassanid era, a city was built in this place by the order of Yazdgerd I, which was called "Yazdan Gerd"; and Yazd Gerd gave the city to his daughter. The word Yazd is an ancient name, which has its roots in "Yasht" or "Yazt" and "Yasan", with concepts such as praise, prayer, worship, God and…, which is also one of the five chapters of Avesta, with one of these letters, namely Yasht. Has been.
After the advent of Islam and the tendency of the people of Yazd to Islam, the city was given the title of "Dar al-Abadah". The name was chosen by the Seljuk emperor because Alaa al-Dawlah Kalanjar had asked the Yazd government to worship there.