حمام خان که به‌تازگی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده، امروز دیگر به یکی از جاذبه‌های گردشگری یزد تبدیل شده است و مسافرانی که برای بازدید از میدان و بازار خان می‌آیند، حتما برای استراحت و تازه کردن گلو یا خوردن یک وعده‌ی غذایی به این بنای تاریخی زیبا سر می‌زنند. کاشی‌های لاجوردی زیبایی که روزی فضای حمام را
حمام‌های سنتی نقش مهمی در معماری و تاریخ سرزمین ما دارند و امروزه اغلب این حمام‌ها به موزه یا رستوران تبدیل شده‌اند و برای بازدید گردشگران آماده هستند. حمام خان یزد نیز یکی از صدها حمام قدیمی ایرانی است که خوشبختانه از گزند حوادث طبیعی و تاریخی در امان مانده است. البته اگر دو قرن
این حمام دارای یک دالان است همچنین سربینه ای دارد که این سربینه فضایی است که از نظر تزئینات و مساحت نسبت به جاهای دیگر حمام برجسته تر است و در آن سکوهایی برای نشستن، رختکن و جاکفشی در نظر گرفته شده است. مهمترین کاربرد این مکان در حقیقت این است که اینجا فضایی بوده که مردم
حمام خان یزد معروف به گرمخانه یا گرمابه‌ی نور در سال ۱۲۱۲ ه.ق به دستور محمدتقی خان بافقی، حاکم یزد، در زمینی به مساحت ۱,۱۷۰ متر مربع و زیربنای ۹۰۰ متر مربع بنا شد. محمدتقی خان سرسلسله‌ی خاندانی مشهور به خوانین یزد بود که در سال ۱۱۶۱ ه.ق به حکمرانی رسید. این بنا که یکی از زیباترین آثار معماری در شهر تاریخی یزد است به تدریج ساخته و در سال ۱۲۲۴ هجری قمری نیز بازسازی شده است. حمام خان مربوط‌به دوران ناصرالدین شاه قاجار است و به علت اینکه بیشتر بزرگان شهر از آن استفاده می‌کردند، به حمام خان مشهور شده است.
بنای این حمام هم مثل اکثر حمام‌های تاریخی مشتمل بر ورودی، دالان، سربینه، میان‌در، گرمخانه، قرینه، تون، گاورو، فضای پشتیبانی سرویس و طویله است. دالان فضایی است که
نوع معماری بنای این حمام که ترکیبی از سادگی و زیبایی است، به‌نوعی ساخته شده که عموم مردم از جمله اقشار کم درآمد بتوانند از آن استفاده کنند. حمام خان هم مثل سایر حمام‌های قدیمی، در گذشته تنها محل استحمام نبوده، بلکه مردم برای اهدافی مثل گذراندن اوقات فراغت، گفت‌وگو و تبادل نظر، رفع خستگی و حتی عبادت، گرد آمدن دوستان و حل‌و‌فصل مسائل زندگی به آن مراجعه می‌کردند.
The architectural style of this bathroom, which combines simplicity and beauty, is designed to be used by the general public, including the low-income. Like other old baths, Khan baths were not just a place for bathing in the past, but people used to go for leisure time, conversation, exchange of tiredness and even worship, gathering friends and solving life's problems
