دخمه خاموشان در ۱۵کیلومتری جنوب شرقی یزد، در حوالی منطقه صفاییه، بر روی کوهی رسوبی به نام کوه دخمه قرار دارد که یکی از آثار شاخص زرتشتیان به شمار می‌رود. شهر یزد به عنوان پایتخت مذهبی زرتشتیان و واقع بودن در نزدیکی سایر بناها و شهرهای تاریخی سالانه بازدیدکنندگان بسیاری را به خود اختصاص داده است.
خیله ها همان خانه های هستند که در کنار دخمه ساخته می شده تا استراحتگاهی باشد برای مردمانی که برای همراهی مردگانشان به دخمه می آمدند
Beautiful and dating pits next to the Zoroastrian crypt of Yazd
The huts are the houses that were built next to the crypt to be a resting place for people who came to the cell to accompany their dead.
زرتشتیان از جمله اقلیت های مذهبی‌اند که دارای آداب و رسوم خاصی هستند. پیروان زرتشتیان بناهایی را می‌ساختند که آنها را مخصوص به خودشان می‌پنداشتند و آداب و رسوم خود را در این بناها اجرا می‌کردند. از جمله این بناها، قبرستان زرتشتی‌ها در یزد است که دارای آداب و رسوم خاصی برای مردگان زرتشتی هاست.
گور دخمه زرتشتیان یزد که به نام های برج خاموش و برج سکوت معروف است، در شهر یزد در منطقه ای به نام صفاییه و روی یک کوه کم ارتفاعی قرار دارد که نام این کوه، کوه دخمه است که جزو آثاری است که بسیاری از مردم از آن بازدید می‌کنند.
در این قبرستان طبق آداب و رسوم زرتشتی‌ها، اجساد مرگان را در آن قرار می‌دادند تا خوراک لاشخورها شوند. درون این قبرستان که به شکل گودالی است، سوراخی قرار دارد تا بعد از اینکه لاشخورها اجساد را خوردند استخوان ها در دورن این چاه ریخته شود. در زمان های دور حدود نیم قرن پیش این آداب و رسوم که مردگان را در جایی مانند دخمه بریزند ممنوع بود و حالا زرتشتیان اجساد خود را در کنار این دخمه که قبلاً خوراک لاشخورها بود دفن می‌کنند.
دور قبرستان زرتشتی ها در یزد دیواری ضخیم و به شکل برج که بسیار محکم و با دوام است، قرار دارد و پله هایی بسیار سطح زمین را به این قبرستان هدایت می‌کند.
دخمه‌ها خواه ساخته شده بدست انسان خواه برآمده از عوارض طبیعی بگونه‌ای آرایش می‌یافتند تا دسترسی گوشتخواران به مردار ساده شود؛ بدین منظور بیشتر آنها فاقد سقف یا میان فضا و در خارج سکونتگاه شهری و روستایی و معمولاً بر فراز بلندی‌ها ساخته می‌شده‌اند.با گذر زمان و تغییرات دین زرتشت عملکرد دخمه‌ها پیچیده‌تر شد و وظیفه متلاشی کردن گوشت و نسج مردارها از درندگان به پرندگان (با تدابیری مانند مرتفع کردن دخمه یا محدود کردن دسترسی درندگان) مانند دخمه داریوش کبیر در نقش رستم شیراز و از پرندگان به نور عوامل طبیعی (مانند گنبد کاووس در استان گلستان) تغییر یافت. بیشتر دخمه‌ها را دور از آبادی بر فراز تپه‌ها می‌ساختند، آنها برجی استوانه‌ای شکل بودند که از سنگ ساخته می‌شدند تا از جنس خاک نباشند. بیشتر آنها شاید دری هم نداشته‌اند و با نردبان به درونشان می‌رفتند. تخته سنگی طبیعی می‌یافتند و مرده را به آن می‌بستند، سپس کرکس‌ها و لاشخورها بدان هجوم می‌آوردند و کالبد مرده را به جز استخوان‌ها می‌خوردند و پاک می‌کردند. در میان این برج، چاله‌ای بوده که استخوان‌های بازمانده مردم عادی در آن می‌ریختند و استخوان بزرگان و توانمندان را در «استودان» یا «اسدانه» نگه می‌داشتند. در هندوستان به جای «استودان»، «استوپه» دارند.
خانه های خرابه ی در کنار دخمه زرتشتیان جای که در قدیم برای استراحت کسانی که مرده های خود را بدرقه می کردند ساخته شده بودند که خیله نام دارند.
دخمه ها در واقع بناهایی از جنس خشت خام هستند که در دوران های قدیم کاربرد بسیار داشته اند. برای مثال از آن ها به عنوان مکانی برای انجام مراسم دینی و مذهبی بعد از فوت شخص استفاده می شده است. زرتشتیان هم از زمان های قدیم تا همین چند ده سال پیش، طبق سنت، امواتشان را بعد از انجام مراسم خاص با آداب مشخص، داخل این دخمه ها می گذاشتند.
این دخمه ها یا به صورت طبیعی ساخته می شده اند و یا توسط انسان ها به دست ساخته می شده اند و همه ی آن ها در ارتفاع قرار داشته اند تا پرندگانی مثل کرکس راحت تر بتوانند به جنازه دسترسی داشته باشند. بعد از آن، استخوان های این افراد در داخل چاه گذاشته می شده است تا از آلودگی خاک جلوگیری شود.
زرتشتیان قدیم از دخمه ها برای به جا آوردن مراسم دینی خاص و همچنین به عنوان محلی برای نگهداری اجساد عزیزان متوفی شان استفاده می کرده اند.با توجه به اینکه زرتشتیان جسد انسان را نجس می دانستند و اعتقاد داشتند دفن مردار در خاک باعث آلودگی عنصر خاک می شود، دخمه ها را دور از مناطق مسکونی و در خارج شهر به صورت استوانه ای سنگی بنا می کردند تا از جنس خاک نباشد. همچنین نکته قابل توجه
خانه های خرابه ی در کنار دخمه زرتشتیان جای که در قدیم برای استراحت کسانی که مرده های خود را بدرقه می کردند ساخته شده بودند که خیله نام دارند.
The ruined houses next to the Zoroastrian crypt were built in the old days to rest those who chase their dead, called Khileh.
خیله ای در همسایگی دخمه زرتشتیان یزد
خیله همان خانه های خشتی بوده که محلی برای اقامت و استراحت زرتشتیان ی بوده که برای خداحافظی از مردگانشان می آمدند
A horse near the Zoroastrian crypt of Yazd
Khalil was the same brick house that was a place for Zoroastrians to stay and go to the farewell of their dead.
خانه های مخروبه در اطراف دخمه زرتشتیان یزد که به خیله معروف هستند.
Ruined houses around the Yazd Zoroastrian crypt which are known as Khalil.
