خورجین بافی در یزد

خورجین بافی یکی از شاخصه های هنر فرش بافی است و در گروه تخت بافت ها مانند گلیم،زیلو،جاجیم،پالاس یا پلاس وبه نوعی پالاز می باشد.

در ساختار تخت بافت ها تنها تار وپود وجود دارد که عامل اصلی ایجاد نقش در آنها نیز می باشد به استثنای جاجیم که تار عامل ایجاد نقش در آن است.

در میان گرایش ها و شاخه های هنر فرش بافی گرایشی وجود دارد به نام «لبافی» لبافی یکی از زیر شاخه های تخت بافی می باشد که خود متشکل از خورجین بافی و طناب بافی و پالان دوزی می باشد که امروزه خورجین بافی و طناب بافی کاربرد بیشتری دارد که هر چند تعداد لبافان در اردکان روبه کاهش است که باید همت و حمایت بیشتری در این مورد و دیگر هنرهای صنایع دستی اتخاذ شود.

انواع خورجین

در بافت خورجین اجباری در استفاده از نوعی خاص از مواد اولیه و مصالح نیست ،اما معمولأ از نخ پنبه ای برای بافت خورجین استفاده می شود جدا از الیاف پنبه و پشم در بافت خورجین از تکه های پارچه نیز استفاده می شود به این گونه که :

تکه های پارچه یا به نوعی همان سر قیچی را به صورت نوار در آورده و به عنوان پود استفاده می کنند. خورجین ها در ابعاد متنوع بافته می شوند:
1.خورجین های بزرگ برای حیوانات که پالان دوزی هم یکی از شاخصه های آن است.
2.خورجین های مخصوص موتورسیکلت و دوچرخه که در ابعاد متنوع بافته می شوند.
3.خورجین های مخصوص انسان که این نوع خورجین به دودسته تقسیم می شوند:

الف :خورجین های «یک لت» خورجین یک لت دارای بند مانند